ภาษิตลุงสอนหลาน

BIA-P.1/36-9

ภาษิตลุงสอนหลาน

ภาษิตลุงสอนหลาน

หนังสือแต่งเป็นกลอนสำนวนภาษาแบบท้องถิ่น ลีลาการสอนเป็นแบบหนามยอกเอาหนามบ่ง เพราะผู้แต่งต้องการสอนผู้ที่คุ้นเคยให้ละชั่วประพฤติดีแต่ตักเตือนหลายครั้งก็มิได้ใส่ใจ

จึงแต่บทกลอนนี้ในทางยกย่องความชั่ว วิธีการสอนเช่นนี้พระพุทธเจ้าก็เคยทรงใช้มาแล้วแก่พระนางรูปนันทา ผู้หลงใหลในรูปโฉมตนเอง ผู้แต่งใช้ภาษาท้องถิ่นง่ายเพื่อมุ่งหวังให้ผู้ฟังที่ไม่มีการศึกษาฟังเข้าใจ

- พิมพ์ครั้งที่ 3 [พ.ศ. 2494]

[1] - [40]

หมายเหตุ

- มีลายมือเขียนที่หน้าปกว่า "เก็บไว้เปนตัวหย่าง แต่งบ้าง"

พระมหาฉิ้น โชติโก กับ พระมหาชะนะ ปาโมชฺโช

พิมพ์แจก ในงานพระราชทานเพลิงศพ

ท่านพระครูปทุมธรรมธารี

ณ.เมรุวัดสามบ่อ อ.ระโนด จ.สงขลา

ที่ ๑๗ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๔๙๔

พ.ศ. 2494

Item

สิ่งพิมพ์บนกระดาษ ปกอ่อน จำนวน 40 หน้า และมีลายมือของพุทธทาสภิกขุเขียนด้วยปากกา

ภาษิตลุงสอนหลาน

ของ

ท่านพระครูวิจารศีลคุณ (ชู)


พิมพ์ครั้งที่ ๓

พระมหาฉิ้น โชติโก กับ พระมหาชะนะ ปาโมชฺโช

พิมพ์แจก

ใน

งานพระราชทานเพลิงศพ

ท่านพระครูปทุมธรรมธารี

ณ.เมรุวัดสามบ่อ อ.ระโนด จ. สงขลา

ที่ ๑๗ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๔๙๔

สุภาษิต

สุภาษิต, คำสอน, หนามยอกเอาหนามบ่ง