สวรรค์นั่นแหละคือนรก !

BIA-P.2.3.1/1-54

สวรรค์นั่นแหละคือนรก !

สวรรค์นั่นแหละคือนรก !

เอกสารชุดมองด้านใน อันดับ 54

ในบรรดาสิ่งเครื่องล่อใจทั้งหลาย ย่อมไม่มีอะไรยิ่งไปกว่าบุญ ท่านจึงกล่าวว่า แม้สิ่งที่เรียกว่าบุญก็ได้ชื่อว่าอุปธิ คือเป็นเหยื่อของกิเลสเหมือนกัน ถึงกับจะเรียกว่าเหยื่อในโลก เพราะว่าบุญย่อมนำให้ไปเกิดในโลกใดโลกหนึ่งเสมอ ไม่ในมนุษยโลก ก็เทวโลก หรือพรหมโลก เป็นเครื่องให้เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในโลก คนทั่วไปเห็นว่านรกกับสวรรค์นั้นต่างกันอย่างตรงกันข้าม แต่พระอริยเจ้าเห็นว่าเหมือนกัน และยังเป็นที่ตั้งแห่งความทุกข์ไปตามแบบของตนๆ ความทุกข์นั้นเมื่อกล่าวโดยปริมาณแล้วอาจจะเท่ากัน เพราะเหตุว่ามันมีความอยากในปริมาณที่เท่าๆ กัน แม้ว่าจะมีรูปร่างต่างกัน แม้ว่าอันหนึ่งจะสวยสดงดงาม อันหนึ่งจะเร่าร้อนเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ถ้าเป็นความอยากแล้วย่อมเผาผลาญจิตใจเหมือนกันหมด ดังนั้นเมื่อเกิดความอยากขึ้นในใจแล้ว ขอให้เข้าใจว่านั่นเป็นนรกไม่ควรเรียกว่าสวรรค์เลย หากแต่ว่าชนิดนี้มันซ่อนเร้นปิดบังเห็นได้ยาก คราวใดร้อนใจอยู่ด้วยอำนาจของเวลา คราวนั้นก็ตกนรก คราวใดสบายใจอยู่ด้วยอำนาจของเวลา คราวนั้นก็ขึ้นสวรรค์ คนที่ไม่ขึ้นสวรรค์ ไม่ตกนรกของเวลาอีกต่อไปนั่นแหละจึงจะเอาตัวรอดได้ ถ้าเป็นทาสของความอยากเสียแล้ว นรกก็เป็นทุกข์ สวรรค์ก็เป็นทุกข์ ไม่ต้องตกนรก ไม่ต้องขึ้นสวรรค์นั่นแหละจึงจะไม่เหนื่อย


- พิมพ์ครั้งที่ 1 [พ.ศ. 2516]

หน้า [1] - [34]

พ.ศ. 2516

Item

สิ่งพิมพ์บนกระดาษ ปกอ่อน จำนวน 34 หน้า

บุญ, เวลา, ความอยาก